Ik bracht vandaag een dagje door in Alanya. De belangrijkste attractie van Alanya is een mooie oude burcht die op een rotsige heuvel aan de rand van de stad ligt. Om daar te komen moet je een fikse klim maken. En dat deed ik dan ook. Bij mijn klim omhoog werd ik aangesproken door een alleraardigste oudere vrouw die mij uitnodigde voor een kopje thee. Ik volgde mijn inpuls en zei “Ja”. Even later werd mij op een eenvoudig terrasje thee voorgezet, een lekker versgebakken broodje erbij, olijfjes. Na een half uurtje verwennerij en aangenaam gekeuvel vroeg ik om de rekening. Ach, geef maar wat, zei ze…
Dit gebeurde niet op een veraf gelegen plaats, maar op een steenworp afstand van een belangrijke touristische attractie. Zomaar…
Ik neem weer mooie inspiratie mee voor mijn workshop stemexpressie van aanstaande zondag. Wees welkom!